Jestem pani Jesień...
Lubię ciepłe kolory ognia podziwiać
W kominku, ognisku, płonącej świeczce
W dojrzałych winogronach czuję słodycz chwil.
Jestem pani Jesień...
Lubię mgliste, leniwe poranki
Kiedy słońce delikatnie wprowadza się w dzień
I daje miłe ciepło, nie atakując promieniami.
Jestem pani Jesień...
Lubię podziwiać cud natury
Który sprawia tyle radości oczom
Zanim wiatr postrąca barwy drzew
I zniszczy subtelność babiego lata.
Jestem pani Jesień...
Bo lubię coraz wolniej płynące myśli
Dzięki czemu moja zmęczona głowa
Przygotowuje się do piękna srebrzystej zimy.
Sopot. 20 października 2005 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz